Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2009
Μια υπέροχη εικόνα..
Μια εικόνα εισούται με χίλιες λέξεις.. Αλλά όταν βλέπει κανείς δάκρυα να κυλάνε απο τα μάτια ενός ανθρώπου- ιδιαίτερα ενός παιδιού- πως γίνεται να μην αντιδρά; Η ζωή είναι τόσο μικρή για να την σπαταλάμε για δάκρυα και στενοχώρια.. Απο μικρή με θυμάμαι να κλαίω για το παραμικρό.. Απο ευαισθησία.. Όμως ξέρω οτι είναι λάθος όλη αυτή η συμπεριφορά.. Καλό το να είσαι ευαισθητοποιημένος αλλά όχι ευαίσθητος.. Στις μέρες μας οι ευαίσθητοι απλά υποφέρουν, μέσα στην ψυχρία και την απάθια που διακατέχει τον κόσμο.. Δεν βγάζω απ' έξω τον εαυτό μου.. είναι κρίμα όμως να προκαλούμε τον πόνο και την στενοχώρια στους γύρω μας... είναι μεγάλο κρίμα.. πριν πούμε ή κάνουμε κάτι ας το σκεφτούμε λίγο...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου