Schoolykeia....

Πάντα μέσα απο ένα κακό βγαίνουν χίλια καλά.. Έχω εκφράσει και στο παρελθόν μια απέχθεια για το ελληνικό σχολείο-και ποιός άλλωστε δεν εκφραζει; Ωστόσο μπορώ να πω οτι μέσα απο κει ήρθαν πολλά καλά στη ζωή μου.. Μέσα εκεί έμαθα να διαβάζω ώστε να αγαπήσω τα βιβλία τη ποίηση και τη λογοτεχνία και σήμερα να ασχολούμαι με αυτά.. Έμαθα να είμαι φρόνημη... Μα πάνω απ' όλα έμαθα να κάνω φίλους.. Και το σχολέιο μου έχει χαρήσει πολλούς απ' αυτούς.. Φέτος, είναι μια χρονιά που μετά απο μια μέγαλη περίοδο αποχής επανήλθα και πάλι στις παρέες μου και αυτό μου αρέσει... Και απορώ τι έκανα τόσο καιρό χωρίς φίλους..
Απο το γυμνάσιο έχω τις καλύτερες αναμνήσεις απο φίλες και την παρέα μου, άσχετα που μετά με απογοήτευσαν και εκτος αυτού διαλύθηκε η παρέα.. Τρέλες, καρδιοχτύπια... Φάρσες και κακό μέσα σε μια τάξη όπου 5 μικρά κορίτσια διαμόρφωσαν την παρεούλα τους.. Και μετά... Ήρθε εκέινο το καλοκαίρι... Και η παρέα χωρίστικε.. Αυτό που δεν συγχωρώ στον εαυτό μου είναι που με άφησα να μείνω μόνη για το υπόλοιπο του καλοκαιριού και την επόμενη χρονιά... Και ύστερα που άφησα τον εαυτό μου να κολλήσει με ένα μόνο άτομο και να στρέψει εκέι όλη την προσοχή... Γιατί μετά έμεινα και πάλι μόνη..
Τώρα είμαι και πάλι στη φάση που κάνω φιλίες και μπορώ να πω οτι νιώθω υπέροχα.. Χαβαλέ και αστεία, βοήθεια και συναισθηματική πληρότητα... Σε μια τόσο δύσκολη χρονιά... Να και κάτι για το οπόιο με ευχαριστώ...!