Η ασχήμια μιας στιγμής καθορίζει την διάθεση ημερών, χρόνων...μιας ολόκληρης ζωής...
και τότε νίωθω ολομόναχη, εγκλωβισμένη στη παράγκα της καρδιάς μου...
και πάνω που λέω οτι κάτι θα δώσει χρώμα στην καθημερινότητά μου και θα τη φωτίσει....
πάλι κάτι βρίσκει τον τρόπο να με γυρίσει πίσω...στη χώρα των δακρύων..
ΌΜΩΣ!!
Γιατί κανείς δεν αξίζει να το κάνει αυτό...
κι έτσι αν και μόνη, μπορώ να χαρώ τη ζωή μου δίνοντας σημασία στις μικρές καθημερινές χαρές... Σ όλα εκείνα που μου αρέσουν και τα αγαπάω...
άσχετα αν αυτά είναι εφικτά ή όχι... η προσπάθεια μετράει!!
είναι λίγο περίπλοκο το θέμα με εμένα..είμαι μαθήτρια στην τελευταία τάξη του λυκείου και προσπαθώ κι εγώ μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας μου να περάσω κάπου... φιλοδοξία μου είναι να γίνω συγγραφέας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου